Er zijn duizend bezwaren om niet te ondernemen. Om de knoop niet door te hakken en de beslissing te blijven uitstellen. Wat als ik geen klanten vind? Wat als ik niet goed genoeg ben? Straks kan ik niet rondkomen! Je hebt slechts één argument nodig om het wel te doen en de sprong te wagen. Wat als dit de beste beslissing van je leven wordt? Wat als dit je enorm gelukkig maakt? Is dat geen klein risico waard?
Laat ik een stapje terug doen en vertellen hoe mijn reis als ondernemer begon. Ik werkte al een tijdje in de wereld van PR en externe communicatie. Klinkt heel spannend, maar in werkelijkheid zat ik flink wat uren achter mijn beeldscherm. Veel mails, nog meer meetings en af en toe wat schrijven. In het begin voelde ik me helemaal op mijn plek, maar langzaam bij beetje brokkelde mijn enthousiasme af.
Loslaten van mijn oude ik
Ik miste een gevoel van voldoening. Als ik in alle vroegte opstond om de file voor te zijn, dacht ik: waarvoor doe ik dit? Wiens dag maak ik vandaag een stukje beter? Bij grote organisaties is dat lastig te beantwoorden. Je impact is maar beperkt wanneer je een klein radartje bent in zo’n enorm geheel.
Daarbij ging het op persoonlijk vlak niet zo goed, waardoor ik thuis kwam te zitten. Ik heb lang geprobeerd te re-integreren in mijn vorige functie. Waarom ik dat deed, als ik toch niet op mijn plek was? Ik was er nog niet klaar voor mijn ‘oude ik’ los te laten.
Het is een lang proces van acceptatie en jezelf opnieuw uitvinden. Ik was niet langer de carrièrevrouw die op hoge hakken en met een blazer de wereld tegemoet trad. Maar wie was ik dan?

De spark
Al eerder in dit proces besloot ik me te richten op wat ik wel leuk vond. Dat was mijn hond, Nino. Om hem beter te begrijpen, wilde ik meer leren over honden en hun belevingswereld. Toen nog vanuit het idee om hier misschien ooit iets mee te doen naast mijn kantoorbaan. Tijdens een vakantie in Griekenland kwam ik een aantal zwerfhonden tegen. Mijn hart brak. Ik gaf ze aandacht, water en eten. Maar ik wilde méér doen. Hier voelde ik een spark, iets wat ik zo gemist had. Ik wist nu waar ik mijn voldoening uit kon halen: het helpen van honden. Dat hoeft niet per se in het buitenland, want ook hier zijn er genoeg honden èn baasjes die wat hulp kunnen gebruiken.
Ik gaf groepstraining bij een lokale hondenschool en behaalde mijn diploma Kynologisch Instructeur. Ook ondersteunde ik een vriendin, die al werkzaam was in deze branche. Zij inspireerde me (en doet dat nog steeds). Dit smaakte naar meer! En zo gebeurde het dat ik niet re-integreerde in een andere kantoorfunctie, maar als ondernemer.
Een jaar later
Fast forward: inmiddels ben ik 1 jaar ondernemer. Dat ging natuurlijk niet zonder slag of stoot. Het was de meest spannende, maar mooiste beslissing die ik heb gemaakt.
Met mijn bedrijf EduCanem hoop ik het welzijn van honden te verbeteren, stapje voor stapje. Dit doe ik bijvoorbeeld door het geven van speurles, waarbij honden kunnen voldoen aan de natuurlijke behoefte om met hun neus te werken. Daarnaast help ik eigenaren hun hond beter te begrijpen en begeleiden.
Voorheen zat ik vast in de bekende ratrace. Het vooruitzicht dat ik nog tientallen jaren op kantoor zou doorbrengen, benauwde me. Is dit dan je leven? Nu krijg ik weer lucht; ik kan weer ademen. En dat doe ik in de frisse buitenlucht, niet meer in een drukbezet kantoorpand onder de felle TL-balken.

Meer weten over wat Romy doet, bekijk dan eens haar website!
Vond je dit nou leuk om te lezen, en dacht je hé ik wil ook met mijn verhaal op de website van Collect and Connect, dat kan! Stuur ons even een mailtje naar info@collectandconnect.nl of neem contact op via ons contactformulier dan kijken we samen met welk leuk ondernemersverhaal jij op onze website komt te staan!
0 reacties